Podagrycznik, jeśli już sobie znajdzie dobre miejsce do życia, a wybredny nie jest, rośnie na potęgę. Potęgę zdrowia.

Aż się dziwię, że jeszcze o nim nie napisałam, choć tyle czasu poświęciłam dzikim roślinom leczniczym.

Podagrycznik jest z nazwy pospolity, ale to chyba właśnie tylko dlatego, że jest go wszędzie pełno, bo tak naprawdę, to cudowna, pełna dobra roślina.

Chociaż łacińska nazwa jest moim zdaniem super i mowi właściwie wszystko –

Aegopodium podagria

Kwitnie pod koniec czerwca, ale juz od kwietnia można zbierać liście.

Jeżeli masz ogród, nie niszcz podagrycznika, zostaw chociaż kącik dla niego, a odwdzieczy ci się nie w trójnasób, ale w stunasób.

Już sama nazwa tego zioła wskazuje w jakich dolegliwościach pomaga. Bingo: w podagrze, czyli w dnie moczanowej. Ale nie tylko !

 

Żeby uzmysłowić sobie jak cenna to roślina, nie wiem z jakiego powodu dzisiaj uznana za uciążliwy chwast, powiem ci, że kiedyś chłopi na przednówku, kiedy bieda ściskała, mawiali : byleby dotrwać, aż będzie podagrycznik.

I to nie bez powodu, ponieważ jego młode listki zrywane przez ciężko pracujących ludzi, dawały im siłę i ratowały między innymi przed anemią i szkorbutem. Robili z nich zupę, kisili jego liście, suszyli i dodawali jako przyprawę do potraw.

Za co nasi przodkowie tak lubili tę, tak bardzo pogardzaną i tępioną przez nas, współczesnych ludzi roślinę?

Oczywiście nie zastanawiali się wtedy, co takiego w niej było, że dawała im zdrowie i siły. Wiedzieli tylko, że jest wspaniała i niezastapiona.

Ale naturalnie dzisiaj wiemy więcej, bo współczena nauka o ziołąch rozpracowała podagrycznik i rozłozyła go na czynniki pierwsze, chociaż czy naprawdę wiemy juz o nim wszystko? Śmiem wątpić…

Spójrz zatem, a zadziwisz się.

Podagrycznik zawiera:

białka,

choliny,

węglowodany,

witaminę C, ( co chroniło naszych przodków przed szkorbutem)

betasitosterole, substancje, które jako suplementy sa drogie, a w podagryczniku występują w postaci naturalnej. Mają niesamowite właściwości,, m.innymi pobudzają regenerację nabłonka komórek, obniżaja cholesterol, maja działanie przeciwzapalne, przeciwzawałowe, zapobiegaja  stłuszczeniu serca i wątroby, miażdżycy, działaja przeciwnowotworowo, polepszają samopoczucie, wzmacniają odporność, paznokcie, włosy i wygładzają skórę.

Ludzie płacą duże pieniądze, żeby mieć takie suplementy, a w podagryczniku masz za darmo.

kwas kawowy i chlorogenowy,

olejek eteryczny,

sole potasu,

magnez,

żelazo,

miedź,

mangan,

bor i tytan,

enzymy i fitocyny,

flawonoidy, w tym kwercetynę, która jako suplement jest również droga, a tu masz też za darmo. Kwercetyna łagodzi skutki stresu, zwalcza zmęczenie, opóźnia starzenie, zwłaszcza w połączeniu z witaminą C i wzmacnia ściany naczyń krwionośnych.

Podagrycznik ma zielone, jajowate liście, zakończone spiczasto. Na samej górze łodyżki, zanim roslina zakwitnie, są zawsze trzy listki. Bardzo charakterystyczną cechą , która pozwala odróżnić podagrycznik od innych jego braci, bardzo podobnych, jest łodyga, która w przekroju jest trójkątna. Jest też gładka, bo bracia bliźniacy mają łodyżkę pokrytą meszkiem.

W maju/czerwcu podagrycznik kwitnie białymi, drobnymi kwiatkami, złożonymi w parasole.

Roślina lubi miejsca słoneczne, a jeśli przydarzy jej  się nieszczęście i  urośnie w cieniu, nie będzie kwitnąć przez kilka lat.

 Właściwości lecznicze podagrycznika.

działa przeciwzapalnie,

ogólnie wzmacniająco,

zmiękcza skórę,

działa moczopędnie,

goi rany,

ma działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe,

przeciwalergiczne,

stosuje sie ją w przypadku reumatyzmu i podagry, zapalenia stawów,

w chorobach ukladu pokarmowego, nerek, pęcherza moczowego,

dróg oddechowych,

w niedoborach witamin,

oczyszcza wątrobę.

W celach leczniczych używa się korzenia i liści. Niektóre źródła podają, że też i kwiaty. Część naziemną zbiera się w okresie kwitnienia i przed nim, a korzeń wykopuje się na jesień, bo wtedy cała moc rośliny schodzi w dół.

Wysuszone liście i kwiaty można przechowywać dwa lata.

Wykorzystanie w medycynie ludowej

na rany, odleżyny i skaleczenia – nakłada się opatrunki z gazy ze świeżymi pokruszonymi liśćmi.

Przepisy lecznicze

Napar

2 lyżki stołowe liści suszonych lub świeżych zalać jedną szklanką wrzącej wody, pozostawić do naciągnięcia, aż ostygnie. Pić 3 x dziennie , 20 minut przed jedzeniem, 1/3 szklanki.

Napar poprawia pracę przewodu pokarmowego, ma działanie przeciwzapalne, moczopędne, przeciwbólowe i obniża poziom cukru. Można używać na powierzchnie ran.

Sok z podagrycznika

Roślinę wyciąć rano,  wycisnąć sok, przed użyciem rozcieńczyć wodą, w stosunku 1: 3.  Całkowita ilość wypitego soku, dziennie nie powinna  przekraczać 5 łyżek.

Nalewka na dnę moczanową i bóle mięśni i stawów

Korzenie podagrycznika wykopać jesienią, drobno pokroić, włożyć do słoika i zalać wódką i odstawić w ciemne miejsce. Po miesiącu odstawić i odcedzić. Nalewką można nacierać bolące stawy, mięśnie, pomaga przy lumbago, no i dnie moczanowej.

Ale podagrycznik można dodawać do potraw, do sałatek, ja tak teraz robie każdego dnia, do zup, można robić pesto z podagrycznikiem,

Jeśli się z nim zaprzyjaźnisz, nie będziesz cierpieć na brak witamin.

Idź więc i zbieraj ,zdrowie za darmo z Apteki Pana Boga.

Pozdrowienia – Greenelka

Źródła: Łukasz Łuczaj – „Dzikie rosliny jadalne Polski”,

www. czytelnia medyczna.pl

Jeżęli to co robię, stanowi dla Ciebie wartość wartą wsparcia, zapraszam na moja stronę: Patronite.pl/greenelka

i oczywiście zappraszam na mój kanał na You Tube