Szczęście trzeba rwać jak świeże wiśnie. Bo przyjdzie mróz i szczęście pryśnie.

Wiesz, kiedy byłam dzieckiem, bardzo lubiłam tę piosenkę. Podobał mi się rym. Powtarzałam ciągle: wiśnie, pryśnie. W sumie bez sensu – powiesz. Może i tak, ale jednak dzisiaj widzę, że jest inaczej.

Ponieważ

często lekceważymy nasze szczęście, kiedy do nas przychodzi.

A najczęściej szczęścia nie widzimy.

Oczywiście, są  ludzie, którzy bez złotego mercedesa i sześciu zer na koncie, szczęścia sobie w ogóle nie wyobrażają. Jednak to, co za szczęście przyjmują, jest tombakiem. Cieszy krótko . Za złotym mercedesem przychodzi chęć na mercedes brylantowy. Ale i ten przestaje cieszyć.

Miałam znajomego,który był bajecznie bogaty.

Któregoś dnia przytrafiło mu się najgorsze, bo zachorował na bardzo złośliwy rodzaj raka. I tak jak przedtem rwał włosy z glowy w strachu, że któregoś dnia może stracić wszystko co posiada, od czasu diagnozy pragnął tylko jednego.

Zdrowia.

Jednak, chociaż banalnie to brzmi, nie mógł go sobie kupić.A przecież przychodzili do niego sami utytułowani doktorzy.

Myślisz, że twój czas jest nieograniczony, choć oczywiście wiesz, że to bzdura. Najczęsciej myslisz,że to komuś innemu przytrafi się nieszczęście, że ty przecież o siebie dbasz, zdrowo jesz i w ogóle , no co ci się może stać…

Dlatego marnujesz dzień za dniem, przepływają ci przez palce, nawet nie wiesz kiedy mijają lata, na skroniach coraz więcej siwych włosów, a ty nadal na coś czekasz…

Mówisz, że właściwie już wszystko się zdarzyło, wszystko jest ułożone.

Nie widzisz szczęścia, kiedy przychodzi.

A ono

ma zarysy twarzyczki nienarodzonego dziecka,

brzmi jak śmiech Panny Młodej, kiedy przy wtórze Marszu Mendelssona  opuszcza kościół i chowa twarz za bukietem kwiatów.

jest jak dotknięcie serdecznej ręki mamy, kiedy przeżywasz swoje pierwsze rozczarowanie miłosne,

szumi w  młodych liściach brzozy, kiedy kwietniowe słońce prześwituje przez nie i widać kawałek nieba.

szczęście przychodzi aksamitnie i cicho na czterech łapach i uspokajająco mruczy, a ty je  głaszczesz,

to  twarz przyjaciela, który nie opuszcza cię , kiedy jest ciężko

to promienie wschodzącego słońca, kiedy cały świat rozpościera się przed tobą  jak wielka nadzieja,

ma zapach kwiatów na łące,

jest szumem wiatru i blaskiem księżyca,

smakuje herbatą z miodem, którą możesz wypić zimą w ciepłym domu, kiedy na zewnątrz groźnie trzaska mróz,

szczęście to spacer z psem, kiedy wiatr głaszcze twoje  policzki,

ma barwę rubinową , jak wino, które pijesz wieczorem z ukochaną osobą,

to twarz ojca, kiedy uczy swojego syna grać w piłkę,

szczęście to uśmiech dziecka, kiedy widzi twarz mamy  nad swoim łóżeczkiem.

O szczęściu mówi się rzadko.. Smutek i zło są bardziej medialne.  Czytasz mnóstwo porad, jak być szczęśliwym , jak żyć, aby być szczęśliwym, ale nie widzisz, szczęścia, kiedy do ciebie przychodzi. Szkoda…

W tych nienormalnych czasach, kiedy tak trudno jest żyć, spójrz na małe, drobne radości, taki minimalizm, wiesz, to właśnie jest szczęście.

pozdrawiam Cię bardzo serdecznie – Twoja Greenelka

Możesz wesprzeć to, co robię, tutaj :

Patronite.pl/greenelka