Nigdy tego nie zrozumiesz, jeśli nie kochasz kota
Bo mówisz: jak można kochać tak kapryśne, samolubne stworzenie jak kot? I może nawet kiedy przeczytasz do końca te słowa, nic się w twoim życiu nie zmieni.
Bo zrozumieć to może tylko ktoś, kto jest prawdziwym, z krwi i kości kociarzem. Albo kociarą. (Niepotrzebne skreślić.)
Przypadek beznadziejny, czyli psiara i do tego kociara
Już jako dziecko patrzyłam w wierne oczy psów i psy nigdy mnie nie zawiodły.
Nie ma nic fałszywego w określeniu „wierny jak pies.” Psy mnie uwielbiały i wiedziałam o tym. Słuchały co mówię, przychodziły na wezwanie i skakały z radości, kiedy wracałam do domu. Tak, psy robiły wszystko, co tylko mogły, aby zadowolić mnie, swoją panią. A ja je kochałam.
Nigdy nie wyobrażałam sobie domu bez psów.
Ale kot? Mowy nie było. Nie to, żebym kotów nie lubiła, ale zewsząd słyszałam, że to istoty fałszywe, egoistyczne. Złośliwe to, wdzięczności żadnej, za to wymagania wielkie.
Pies to co innego.
A jednak stało się. Zostałam namiętną kociarą. Koty zawładnęły moim sercem i dzisiaj nie wyobrażam sobie bez nich życia.
Dlaczego?
Co takiego jest w tych dumnych, nieprzeniknionych stworzeniach, że potrafią zająć honorowe miejsce w domu i sprawić, że człowiek staje się dobrowolnie ich najwierniejszym niewolnikiem?
Nigdy tego nie zrozumiesz, jeśli nie kochasz kota
Bo tylko prawdziwy kociarz wie, że w momencie, w którym bierze kota pod swój dach, jego dom staje się kocim domem. Doslownie. Jego życie jest podporządkowane kotu. Zaczyna się życie z kimś, kto każdego dnia daje dziesiątki powodów do radości, ale i złości.
Jeśli kochasz kota, wiesz, że
nie możesz gniewać się, kiedy budzi cię wczesnym rankiem i delikatnie, ale zdecydowanie ugniata cię łapkami.
Kiedy z pretensją patrzy na ciebie, bo odwracasz się do ściany. Boże, myślisz, przecież to jeszcze głęboka noc, kto myśli o jedzeniu! Jak to kto, twój kot, a kiedy on tak myśli, ty musisz wstać.
A czasami jest i tak, że kotu po prostu się nudzi.
A wtedy musi mieć towarzysza do zabawy. Więc podnosisz się i bierzesz do ręki gumową piłeczkę, jedną z dziesiątek, które kupujesz dla niego. Wciąż nowe, chociaż tyle podobnych wala się pod łóżkiem i za szafą.
I co z tego? Bez zmrużenia oka kupujesz kolejne. Bo twój kot musi mieć przecież zabawki, to jasne jak słońce.
Nigdy tego nie zrozumiesz, jeśli nie kochasz kota.
Jeśli jednak jest inaczej, wiesz, że
nie możesz nosić ciemnych ubrań, jeśli mieszkasz z kotem o jasnym futerku. Żegnajcie małe czarne, szykowne ciemne sweterki, granatowe garnitury i ciemne spódniczki.
No i dobrze, po co ci to, wybierasz piękne, pastelowe kolory, w końcu odmladzają, a czarne to moga być ewentualnie buty, no jeszcze torebka, może pasek, starczy.
Nigdy tego nie zrozumiesz, jeśli nie kochasz kota.
Jesli jednak jest inaczej, wiesz, że
twój kot ma zawsze pierwszeństwo, także przy stole.
Nie możesz zrobić porannej kawy, dopóki nie napełnisz kociej miseczki. To jasne.
I wcale nie klniesz z tego powodu, wręcz przeciwnie. Spoglądasz z nadzieją, że tym razem jedzonko bedzie kotu smakować. Bo przecież wcale nie musi tak być, wiadomo. To nie pies, który zje wszystko co mu dasz. Nie, kot jest smakoszem i ty wiesz, jak trudno trafić w jego gusta. I jak trudno zadowolić jego delikatny żołądek. Więc bez zmrużenia oka szukasz czegoś nowego, czegoś lepszego dla twojego kociego dziecka.
A kiedy po zakończonym posiłku ociera się z radością o twoje nogi i głośno przy tym mruczy, jest to dla ciebie największą nagrodą.
Nigdy nie zrozumiesz tego, jeśli nie kochasz kota.
Jesli jednak jest inaczej, to wiesz, że
nie tylko ty, ale i on potrzebuje świeżego powietrza.
Zatem, jeśli nie dysponujesz ogrodem, gdzie twój kot mógłby do woli biegać, ale masz mieszkanie z balkonem, podarowujesz balkon kotu naturalnie. I dobrowolnie skazujesz się na życie za gustownymi kratami. Jeśli zaś ktoś pyta cię, po co ci ta siatka, odpowiadasz z nonszalancją, że po prostu chronisz swój cudny balkon przed gołębiami, no wiesz przecież, jakie spustoszenie sieją.
Nigdy tego nie zrozumiesz, jesli nie kochasz kota.
Jeśli jednak jest inaczej, wiesz, że
kot będzie tam, gdzie ty, oczywiście jeśli taka będzie jego wola.
Na biurku, gdzie pracujesz. W fotelu, w którym czytasz książkę. W toalecie, gdzie z chęcią chcesz się ukryć na te kilka minut. I nie gniewasz się, kiedy twój kochany pupil z gracją siądzie na twoim laptopie i napisze niezrozumiałe hieroglify i znaki przerózne.I nie ma w tobie złości, ( no, może trochę, ale na krótko), kiedy z pasją, wszystkimi pazurkami przeczyta twoją książkę, albo przewróci wazon.
Nigdy tego nie zrozumiesz, jeśli nie kochasz kota.
Jeśli jednak jest inaczej, wiesz, że
będziesz zachwycać się każdą chwilą uwagi, jaką ci poświęci.
Dyskretnie, bez machania ogonem i skakania po tobie, tak jak to robi pies. Kot zaszczyci cię spojrzeniem, otrze sie o nogę, a jeśli jeszcze do tego, przyjdzie i owinie się wokół twojej szyi i zacznie mruczeć jak silnik rakietowy, to przecież nie będzie większej nagrody dla ciebie za trudy bycia otwieraczem puszek, kuwetowym i podnóżkiem. Zresztą, jakie to trudy, toż to sama przyjemność !
Nigdy tego nie zrozumiesz, jeśli nie kochasz kota.
Jeśli jednak jest inaczej,wiesz, że
meble i dywany służą do tego, aby twój kot zostawiał na nich swoje ślady w postaci fruwających kłaków sierści, no bo w końcu taka jest natura kota, żeby gdzieś tę sierść zostawiał.
Dlatego dziwisz się, że twoi goście nie są w stanie tego zrozumieć, no ale do diabła z takimi gośćmi! Niech idą sobie do swoich sterylnych domów ze sterylnym powietrzem, sterylnymi dywanami i sterylnymi meblami. Bez kuwety, bez miseczek, ale z pustką. I wcale nie żal ci takich gości.
Nigdy tego nie zrozumiesz, jeśli nie kochasz kota.
Jednak jeśli jest inaczej,wiesz, że
nie ma cudowniejszego zwierzaka, niż twój futrzasty mruczący towarzysz o pięknych, tajemniczych oczach.
Że kiedy on zachoruje, oddasz wszystko, by go ratować, weźmiesz urlop, zwolnienie, będziesz codziennie jeździć do weterynarza, bedziesz niedojadać, ale kotu kupisz wszystkie leki, zapłacisz badania, będziesz siedzieć przy nim cale noce i całe dnie, będziesz go trzymać za łapeczkę i głaskać, będziesz go nosić na rękach, a twoja miłość będzie silniejsza niż zmęczenie. I będziesz się cieszyć jak dzieciak, kiedy wreszcie twój kot pochyli się nad miseczką i wróci mu apetyt.
A jeśli przegrasz walkę i on cię opuści i odejdzie za tęczowy most, zawali się twój świat.
Bo czy istnieje coś takiego jak świat bez kota? Bez twojego kota?
Pozdrowienia- Greenelka
Zapraszam na mój kanał na You Tube 🙂
Nigdy nie zrozumiem, jak można NIE kochać kota…
Pożegnałam w tym roku dwie PERSony – w styczniu Agunię, w marcu Kinię i został już tylko jeden kotek -sierotek . Były z nami od zawsze… Moja córka nie pamięta czasów sprzed Kini. Do dziś nie możemy się pozbierać. Tęsknię za nimi tak straszliwie, że aż boli… Za władczym charakterkiem Kini, za poczciwością Aguni… A Niuniek wciąż chodzi ogłupiały po mieszkaniu i nie przestaje ich szukać…
I to by było na tyle, bo już klawiatury nie widzę przez łzy.
Wiem, Frau Be, tak jak ja. Moja ukochana koteczka odeszła przedwczoraj.
Ten, kto nie przytulał, nie zrozumie…
Zapłacz, kiedy odejdzie,
jeśli Cię serce zaboli,
że to jeszcze za wcześnie
choć może i z Bożej woli.
Zapłacz, bo dla płaczących
Niebo bywa łaskawsze,
lecz niech uwierzą wierzący,
że on nie odszedł na zawsze.
Zapłacz, kiedy odejdzie,
uroń łzę jedną i drugą,
i – przestań nim słońce wzejdzie,
bo on nie odszedł na długo.
Potem rozglądnij się w koło,
ale nie w górę; patrz nisko
i – może wystarczy zawołać,
on może być już tu blisko…
A jeśli ktoś mi zarzuci,
że świat widzę w krzywym lusterku,
to ja powtórzę: on wróci…
Choć może w innym futerku
/F.J. Klimek/
Frau Be, tak, to prawda, on wraca … Tylko trzeba patrzeć nisko.
Dziękuję Ci kochana.
Moje na razie wracają w snach – żałoba jeszcze nie minęła. Tęsknię za nimi potwornie. Łączę się z Tobą w tym samym bólu…
Zdecydowanie wolę psy 🙂 Zwierzę musi wiedzieć, że to nie ono jest tutaj „szefem” 😀
Tak, pies to wie. Ale kot jest szefem.
Zgadzam się 😀 Kot jest szefem i nie ma innej opcji 😀
tak jest i to jest piekne !!!!
Popłakałam się… kocham mojego kota, choć kpi ze mnie świat :*
A niech sobie kpi, kochaj swojego kota ile sił:)
Okpić taki świat 😉
Dokładnie tak jest kochana.
kocinka jest czasami zdziwiona, że nikt się z nią nie bawi nocą, chociaż piłeczki turlają się we wszystkie strony – i jak jej wytłumaczyć, że nie widzę tak dobrze i piłka jest dla mnie wyłącznie odgłosem?
A zadomowiła się już u Ciebie? Czy tęskni jeszcze ?
wącha wiosnę każdego dnia, ale za drzwi nie wychodzi, nawet kiedy zostawię szeroko otwarte – to nie wieś, miasto jej śmierdzi zapewne i wcale nie przypomina sadu, czy drewutni. szkoda, bo wróble naśmiewają się przez uchylone okno – otworzyłbym i przestałyby na pewno.
Na pewno. Ale uważaj, żeby nie wyszła i nie przydarzyło jej się nieszczęście. Jak długo ma Twoją miłość, jest ok.
A ja kocham mojego szefa mój kot mój szef. Koty są cudowne mądre kochane niepowtarzalne…….
Ja też, mam aż 8 szefów i chętnie wykonuję pracę dla nich:), pozdrawiam serdecznie
Cudnie ❤ Podpisuję się obiema rękami ☺
To się cieszę. Przez łzy, bo moja kochana kotka odeszła w środę. Mam jeszcze kilka futrzakow do kochania, ale ona byla jedyna.
Gdy córki mieszkały z nami, dom stał się małym zwierzyńcem. Pod naszym dachem żyły koty, psy, królik, żółwie, świnki morskie, chomiki, rybki. Obecnie nie mam żadnego zwierzaka i jest to przemyślana decyzja. Zbyt wiele kosztowała mnie utrata pupili. Ostatnio moja młodsza córka – KOCIARA nie mogła się pozbierać po stracie ukochanej kotki:)
Doroto, bo w te miłość jest wkalulowane cierpienie i rozstania. Ale i wielka radość, kiedy można dać dom stworzeniu, które tego potrzebuje. Jest taki wiersz pana Klimka ” on przyjdzie w innym futerku”.
Już miałam spać Agnieszko, ale jak zobaczyłam Twój post musiałam go udostępnić. Ja już mam tyle sierści na sobie, że nie wiem czy to kota sierść, czy ja jestę kotę 😀 Wszystko, co napisałaś to święta prawda 🙂 Pozdrawiam serdecznie 🙂
Tak kochana, czy sa piękniejsze stworzenia niż koty?…
No nie, chociaż psy też uwielbiam :))
Moja mama była straszną kociarą, zbierała nawet gadżety z kotami, ale w domu zawsze były psy 🙂
ja mam psy i koty mają mnie…
Nie mam kota, jakoś nie nadajemy na tych samych falach z kotami. Może dlatego, że jestem uczulona na nie bardzo i bez umiaru kicham i płaczę w ich towarzystwie. Ale – trochę wbrew temu, co piszesz – rozumiem, że mogą zawładnąć swoim gospodarzem. Myślę wręcz, że każde zwierzę potrafi. Wystarczy tylko -aż- je pokochać. Agnieszko, dobrze, że masz inne futrzaki, może łatwiej wrócisz do codzienności bez swojej Kotki. Uściski
szkoda… ze nie nadajecie na współnych falach,ale dziękuję Ci za serdeczne słowa kochana.
Miałam kiedyś psa, potem były rybki, szczurki i wreszcie koty. Szczury są fantastyczne i mądre, ale zbyt krótko żyją, psa kochałam, ale trochę irytowała mnie jego służalczość. Z kotami żyje mi się najlepiej. Rozumumemy się nawzajem u jest nam dobrze. Pochowaliśmy kilka, ale jakimś dziwnym trafem chwilę potem pojawiała się jakaś bidula , ktora zostawała już u nas. Nie zastepowała tego, który odszedł, bo sięnie da. Każdy jest inny, ma inną osobowość… Ale nie żałujemy niczego. Dobrze nam… 🙂
Wiesz jak ja Cię rozumiem? To absolutna prawda.
Pozdrawiam bardzo serdecznie
Nie wiem czy dobrze zrozumiałem, ale chciałbym być kotem i mieć kogoś, kto mnie kocha…
boju, rozumiem Cię bardzo dobrze…
Ja mam 10 kotów… są moim światem, moim sensem życia, moimi najlepszymi przyjaciółmi, dziećmi, rodziną… W tym roku wszystkie były chore, bo złapały koci katar… dwoje przegrywa tę walkę, a ja umieram razem z nimi… Droga Agnieszko, podpisuje się pod tym co napisałaś obiema rękami…
Tez walczylismy w ostatnim roku z kocim katarem, a przy tym naszemu Amberowi pojawily sie objawy niedoczynnosci serca – przez zwykly przypadek przy rtg pluc,… I teraz walczymy bo nagle nerki postanowily sie zbuntowac… Doskonale wiem, co czujesz, – mam 8… I nie wiem jak bede zyc jesli Amberowi sie nie uda… Nie potrafie sobie tego wyobrazic… 🙁 Umieram w srodku, choc staram sie trzymac.
Ja wiem. Rozumiem. Mam 7 … Też staram sie trzymać na zewnątrz. Walczysz jak ja, musi się udać, dawaj znać jak będzie.
Rozumiemy się zatem Ireno …
Ireno, wierz mi, że rozumiem Cię. Całuję łapeczki Twoich kotelków i daj znać czy się z wygrzebałay z choroby.
No my właśnie walczymy o naszego Ambera… 🙁
I jest dokladnie jak piszesz: robi sie wszystko by go ratowac…
Tak, absolutnie wszystko.
Jak gdybym czytała tekst nie o kocie, ale o własnym dziecku…wszystko się zgadza 😉
Amelio, no tak…
Piszesz jakby o moich kotach! Tak wlasnie jest: one rzadza. Mamy teraz dwoch braci, kazdy ma inny charakter(rek). 9 lat temu stracilismy nasza ukochana Kicie, namadrzejsza i najpiekniejsza na swiecie. Uwielbiala nasza najmlodsza corke. Potem wzielismy z przytulka tych dwoch braciszkow. Karmimy ich mielonym surowym miesem, zeby nie zachorowaly jak Kicia. Sa silne i zdrowe. Tylko u nas ciagle sroga okropna zima (w Toronto) i nie wychodza jeszcze na balkon (ktory oczywiscie jest dobrze zabiezpieczony!). Tesknia za wiosna, tak jak ja.
Aniu, dziękuję, miło mi gościć tutaj pokrewna duszę. Pozdrowienia i życenia wiosny:)
Moim światem zawładnęły psy, ale i koty zawsze zajmowały ważne miejsce w moim sercu. Dla mnie tulenie mojej kotki jest niczym tulenie niemowlecia. Płynie z tego podobna słodycz, wzruszenie i tkliwośc. Psów wszak na kolana nie wezmę, bo za duże!:-)
Agnieszko, przepięknie napisałaś o kotach. To sama prawda, którą rozumiem i czuję.
Ściskam Cię i utulam!***
Olgo dziękuję.
Uwielbiam zwierzęta 🙂
Tak, one na to zasługują…
Aż mi głupio bo w moim świecie nie ma kota. Od zawsze był pies. Ale ogród duży więc wędrują po nim zaprzyjaźnione kociaki, wygrzewają się na tarasie i wyraźnie nas polubiły.
Może kiedyś…
Cieplutko pozdrawiam.
Ewo, koniecznie daj kotu dom, nie będziesz żałować:)
Jutro jeszcze ma wolne od kroplowki. NaRazie karma i leki w domu. We wtorek bedzie wynik z krwią i powie nam wet jak to widzi . Od roku mamy z nim przeboje na zbiórce i na stronie mam opisane w zasadzie książkę. Przeszliśmy przez testy hiv i felv nicniewychodzilo a cały czas cos w oskrzelach w grudniu narkoza i rtg płuc i przez przypadek wyszło ze serce jest polowa powiększona i od tamtej markizy 3 miesiące mieliśmy odczekać zeby zrobic echo serca a tu nagle schudl. No a 3 miesiące temu w badaniu krwi nerki były ok…
Kocurku, jak tam koteczek, lepiej ? Mysmy też przechodzili koszmar i niestety przegraliśmy. Nie do opisania, sama wiesz…
Wczoraj chrupki zjadł dziś rano juz nie smakowały… Dziś wyniki krwi… Czekanie jak na wyrok….
Myśle i trzymam kciuki, dawaj znak, proszę.
Spadło o połowę jedno i drugie, ale Wet mówi że liczyła na większy efekt, teraz ma nowy lek i kapsułki do wyciśnięcia na karmę, dzisiaj rano był przełom, bo zjadł sporo i na kolana nawet przyszedł mruczeć, dlatego też radość póki co. Radość jest za każdym razem jak zechce choć trochę zjeść i nie patrze na to, że połowa czasem się zeschnie i marnuje, grunt, że je cokolwiek… Bardzo wielkiej nadziei jesteśmy…
Mocznik jest 130 a byl ponad 200 blisko 250 zrozumialam,
i tak samo keratynina byla blisko 5, a jest 2,3 tez polowe mniej jakoś.
Nadzieja bardzo wielka, ale gdzies tam w srodku sie boje, ze moze byc różnie. Pisze na blogu na bieząco wszystko. eh.. Pozdrawiam!
Trzymam cały czas kciuki kochana
Mam dwa paniska… No i jeszcze psa nieboraka – owczarka niemieckiego – suka też wie kto rządzi w domu 🙂 Ale masz rację – nie zrozumie tego ten kto nie kocha tych gamoni
No właśnie Jago, tylko jeśli kochasz, zrozumiesz. Umnie też psy wiedza doskonale kto rządzi:)
Piękny post dla kota. Ja kocham i psy i koty, ale od kiedy mieszkam za granicą nie mam zwierząt z uwagi na częste wyjazdy, byłby problem z opieką.
To prawda jeśli chodzi o psa, to my mamy psa, ale z kotem jest inaczej, to kot ma nas, a nie my jego.
Czytałam ciekawy artykuł o kotach, z którego wynikało, że koty są wysoko rozwiniętymi istotami o wielkich możliwościach na poziomie energetycznym. Zbierają „chorą” energię – choroby i negatywne emocje z ludzi i przetwarzają to wszystko w „swoim polu”. Nam się wydaje, że kot się leni wylegując się, a on tak naprawdę ciężko pracuje. Czasem nawet z miłości do człowieka biorą na siebie za dużo i wtedy same zaczynają chorować. Pies chyba ma podobnie, ale kot ma o wiele większe możliwości.
Każdy, kto kocha zwierzęta ma wielkie serce:) Pozdrawiam serdecznie Agnieszko:)
Mario, to prawda, koty zbieraja złą energię i potrafia leczyć. Są cudowne, kochane, jedyne , najwspanialsze.
Pozdrawiam Cię
Koty są najlepsiejsze!!!
Zgadza się !
Pełna kocia miseczka jest w moim domu priorytetem! Tak bardzo wiem, co przeżyłaś, bo moja pierwsza koteczka była ze mną aż 14 lat i nic nie boli tak, jak strata tej małej istotki. Miłość do kota jest całkiem inna niż ta do człowieka.
Włąśnie Martynko, cieszę się, że rozumiesz.
Koty to moja miłość, koty uzależniają. Mam dwie kotki, marzę o jeszcze więcej, chociaż muszę najpierw zarobić na ich utrzymanie 😉 Póki co, odwiedzam schronisko, dokarmiam, zaczepiam, tulę wszystkie koty które spotykam na swojej drodze 🙂 Serdecznie pozdrawiam Agnieszko 🙂
Dorotko, ciesze się, że jestes pokrewną kociolubna duszą:)
Bardzo piękny post, bardzo wzruszający. Pokazuje oddanie i czystą miłość, bo właśnie taka może istnieć pomiędzy człowiekiem a zwierzątkiem i my to wiemy. Napisałaś cudownie i z głębi serca. Każde zwierzątku u Twojego boku to szczęściarz. Jesteś pięknym człowiekiem. Przytulam. 🙂
Oj kochana, dziękuje Ci bardzo:)
Jaki cudowny post i w ogóle jestem zachwycona twoim blogiem Greenelko. Szkoda że wcześniej do Ciebie nie trafiłam. Kocham koty i psy miłością taką samą jak Ty. My mieliśmy dwa husky które z kotami nie bardzo trzymają sztamę że tak powiem… 😃😃😃 Bardzo nam ich brakuje. Amur umarł ze starości A Gloria niestety musiało być uśpiona bo miała raka. Teraz dzieci marudza że chcą psa i muszę to przemyśleć.
Pozdrawiam z Krakowa
Kasiu, koniecznie sprawcie sobie psa, albo… psy, jest ich tyle w schroniskach, czekaja tylko na troszkę miłości… Koty zresztą też, ten tekst pisałam łazami po śmierci mojej ukochanej kotki Meggy… Wiem jak boli utrata czworonożnego przyjaciela, oj wiem…